Zeka ile Çalışkanlık Etkileşimi

Zeka ile çalışkanlık birbirinden tamamen farklı ve ilişkisiz midir? Zeki insanların sıradan insanlara göre çalışkanlık eğilimi farklı mıdır yoksa aralarında hiçbir fark yok mudur?

Bana kalırsa çalışkanlık, zeki olmanın devamını sağlayan bir şeydir. Zekanın gerektirdiği gibi davranmak, otomatik olarak çalışkanlığı getirecektir. Merak duygusu zeka ile beraberdir. Meraklı biriysek kafamıza takılan konularda doğal olarak araştırma yapma eğilimi gösteririz. Sonuca ulaşma konusunda ısrarcı oluruz, bu da çalışkanlığı getirir.

“Bizim çocuk aslında çok zeki ama kafası başka şeylere çalışıyor.” şeklindeki klişe iddiaya inanmıyorum. Derslerle ilgilenmeyip de gerçekten orijinal düşünme becerisi isteyen başka uğraşlara enerjisini yönelttiyse o ayrı. Genelde bu klişe ifadeye konu olanlar, aslında yeterince zeki olmadıkları ve anlayamadıkları için derslerde başarısız olurlar ve çalışmaktan soğurlar. Sonra da “Lisedeki matematik hocası beni derslerden soğuttu, ortaokuldaki fen bilgisi hocası beni soğuttu.” gibi sözlerle dış faktörleri bahane ederek kendi aptallıklarını süslerler.

Zeki insan bir şekilde dahil olduğu bir sürecin sonucuna ulaşmadan veya şahit olmadan rahat etmez. İş takibi yapma alışkanlığı vardır yani. Bu yüzden de daha iş bitirici, daha ısrarcı, daha dominant olur ve işlevsel hafızası -yani problem çözmeye dayalı, analitik bakışı besleyen hafıza- da ortalamadan daha iyidir.

Kainatta birçok süreç çift yönlü bir ilişkiyle ilerler ve gelişir. Bu etkileşim, nedenin sonucu, sonucun da nedeni tetiklemesi şeklinde işler. Zeka ile çalışkanlık arasında bir etkileşim var ve bu faktörler birbirlerini destekler. Zeka arttıkça çalışkanlık artar ve çalışkanlık arttıkça belli oranda zeka da gelişir. Buradan tembelliğin zekayı körelttiği sonucunu çıkarmak zor değil, çalışkan olalım.

Mazhar F. GÜR 16.06.2018 (Proje 99)