Bir Kalabalık Oda

Sallandığı koltuk aslında bir sallanan koltuk değildi ama ne yaptı etti onu sallanabilen bir koltuk yaptı. Basit bir ofis koltuğu da pek tabii bir sallanan koltuk olabilirdi. Etrafındaki bütün eşyaların hizmet ettiği amacın dışında birçok şeye hizmet edebilirdi. Mesela atıl bir cüzdan pek tabii bir kapı "stop"u olabilirdi. Bozuk bir masa lambası, çalışacağı günü masanın üzerinde yıllarca bir dekor unsuru olarak bekleyebilirdi. Şarj aletler... Birbiriyle uyumsuz kablolar, adaptörler cehennemi, sonu bilinmez bir karanlığa hapsedilmişti çekmecede. Belki biri ip olarak kullanılacaktı nereden bilebilir ki? Bir şarj adaptörü son kullanılışından yıllar sonra bir el fanını çalışır kılabilirdi. Belli ki o da orada kalmaya mahkum. Çöpe gidecek değil ya? 

Dekor denenilen şeyin her bir parçası neden orada olduğu unutulmuş eşyalardan değil orada olduğu dahi unutulan eşyalardan oluşuyordu. Eski bir arkadaş gibi... Kendini hatırlatmazsa, başka bir etken onu hatırlatmazsa varlığı asla hatırlanmayan... Belki bir şarkı sözü, belki bir film sekansı, belki bir başka arkadaş yapar ya hani o işi. Yine de "Dur bakayım ne yapıyormuş?" denilerek el telefona gitmez ve sonra parmaklar rehbere dokunmaz.
Refik Tırpan ALTAY