Kafam Çok Dolu Diyor

Petrol istasyonuna uğradığımda telefonuna gömülmüş muhtemelen biriyle yazışıyordu. Günün o saatinde diğer arkadaşı bakması gerekirken onu görünce şaşırdım. "Hani diğer arkadaş nerede? Ben o var diye geldim buraya." deyince "O zaman sonra gel abi dedi.". Gülerek markete girdim. Söylediğim şeyin espri olduğunu anlamamıştı. Alışverişimi yaptım, arabanın yakıtı da dolmuştu. Kasaya yöneldiğimde telefonuyla uğraşmaya devam ediyordu. Esprimi anlamaması ayrı, müşteriyle dikkatli bir şekilde ilgilenmemesi ayrı rahatsız etmişti çünkü ben yıllardır buraya gelen giden bir müşteri ve samimi bir tanıdıktım. "Telefonda birine laf anlatmaya çalışıyorsun sanki." deyince "Evet abi dedi." mahcup bir ifadeyle. Kafası o an o kadara doluydu ki hiç bir "ekstra" bir veri oraya giremiyordu. Ancak durumunu anladığımı ifade ettiğimde bir an kendine gelir gibi oldu. Fakat 5 dakika gibi kısa bir süre için bile olsa onunla sohbet etme isteğim kayboldu. 

Kafanın doluluğu veya brain fog denen şey aslında "şimdi"yi kaçırmayla ilişkili. O an "orada olmak" istemeyen bir bedenin girdiği hal. Orada olmak istemediği için yeni gelen verileri işlemiyor, etrafta dönen veriler okunmadığı için o zihin hali de devam ediyor.
Refik Tırpan ALTAY