Ceza

Yumruğunu çözüp balkona attı kendini. Şehirle köy arasına sıkışmış bölgelerin yorduğu insanlar balkonda her gün cesaretlerine intihar ettirirler.

"Şimdi şuradan atacağım kendimi" diye bağırdı bezmiş adam. "Atamazsın" dedi yoldan geçen adam. "Hem atsan da bir .ok olmaz. Bizim lanetimiz bu anlasana. Her türlü haltı yediğimiz halde cezamızı bulamıyoruz. Allah bizim cezamızı cezasızlık ile veriyor."

"Nasıl yani?"

"Özgürüz biz birader. Kulakları yere değen, halsiz, nereye gideceğini bilemeyecek kadar serbest bırakılmış bir it kadar özgürüz."

Adam yürümeye devam etti. Giden adamı gözden yitinceye kadar takip etti balkondaki adam. Sonsuz hava kaynağına sahip yalnız bir astronotun uzay boşluğunda süzüldüğü gibi süzülerek gitti adam. O ne demekse.
Nizamettin Hayyam VURAL