Bir Enjektörle Hayat Kurtarmak

Harvard Üniversite'sinden biyomühendis Ali Ademhüseyni ve Northeastern Üniversitesi'nden biyomedikal mühendis Nasim Annabi "MeTro" adında yaraları dikişsiz bir şekilde kapatmayı sağlayan bir jel geliştirdiler. Bu jel sayesinde kazalarda ve savaş ortamında yaralanmalara acil bir şekilde müdahale edilebilecek. Jel pratik bir şekilde, hastane şartlarına gerek kalmadan enjekte edileceği için, hastaneye ulaşana kadar geçen sürede kan kaybı azalacak, antibiyotik madde içerdiği için yaranın enfeksiyon kapması önlenmiş olacak. Bu çalışmanın bir diğer önemli yönü, yapay bir maddenin doku tamirinde kullanılması yerine, yaranın vücut tarafından iyileştirilmesini tetiklemeyi başarmış olmalarıdır. Bu sayede vücuda yabancı bir cisim girmediği için vücut karşı reaksiyon göstermiyor ve müdahalenin herhangi bir yan etkisi olmuyor. Ayrıca dokunun yapısına tam uyumlu şekilde tamir edildiği için doku neredeyse tamamen yaralanmadan önceki haline dönüyor. Bu kadar güzel sonuçlar veren ürünün ciddi teknik kabiliyet ve beceri gerektirmemesi cerrahlara düşen bir işin artık onlarsız halledilebileceği anlamına geliyor. Şimdilik hayvan dokularında test edildi ama yakında insanlarda da denenecek ve görünen o ki yakın gelecekte vazgeçilmez bir ürün olacak.

Yapay organ geliştirilmesi, yapay et üretilmesi, nano teknolojideki gelişmeler, endüstri 4.0, robotik cerrahideki gelişmeler ve bu tip biyomedikal ürünlerin ortaya çıkması birlikte düşünüldüğünde, dünyadaki ekonomik düzenin bir hayli değişeceğini öngörebiliyoruz. İnsan gücüne olan ihtiyaç gitgide azalacak, insanlar iş hayatında denetimci, danışman ve yönetici pozisyonları dışında yer bulamayacaklar. Fabrikalar üretim sürecinde aksaklık olup olmadığını kontrol eden az sayıda eleman çalıştıracak o kadar. Doktorlar sağlık danışmanı haline gelecek, çünkü gelen hastanın verdiği birkaç damla kandan hızlı bir şekilde ayrıntılı biyokimyasal ve genetik analizler elde edilecek. Hastayı fotoğraflayan robot görüntü analizi yaparak bedenindeki sarılık, solukluk, morluk ne varsa doktorun muayene yapmasına gerek kalmadan tespit edecek, hatta yüz analizi yaparak hastanın stres durumunu ölçecek. Hatta belki de hastanın şikayetlerini dinleyebilecek kadar zeki robotlar geliştirilecek (tüm yerel ağızları ve aksanları bile yalayıp yuttuğunu düşünün). Robot tüm bu verileri bir araya getirerek teşhis koyacak ve tedavi planını sunacak. Doktorlar sadece robotun sunduğu birbirine yakın riskli tedavi planları arasında kararsız kalan hastalara güven telkin edecek ya da teknik arıza durumlarında direksiyona geçecek. MeTro gibi ürünler geliştirildikçe ve robotik cerrahi teknolojisi en hassas ameliyatlarda bile robotların operasyon yapmasını mümkün kıldıkça cerrahlara da yapacak pek bir iş kalmayacak gibi duruyor. Her şeye hazır olmak lazım.

Mazhar F. GÜR 18.11.2017 (Proje 99)