Problem Çözücü Olmak

Problemleri çözme yeteneğimiz, problemlerle karşılaştığımızda onu nasıl tanımladığımız, ona hangi açıyla yaklaştığımıza göre şekillenir. Problemleri nasıl tanımlıyoruz: Bela, sıkıntı, zaman kaybı, zorluk, engel olarak mı; sorumluluk, akıl oyunu, kapasiteyi geliştirme fırsatı olarak mı?

Konferanstayız. Programa göre ilk konuşmacının konuşmasını yapma zamanı geldi. Sahnede gördüğümüz şeyse mikrofona işaret parmağıyla tık tık yapmalar, eğilip kablolara bakmalar, bilgisayarı kurcalamalar… Bunları görüyoruz. Bu alışık olduğumuz bir şey değil mi? Veya bir dayının rehberde birisinin numarasını ararken kaşlarını çatıp, yüzünü büzüp telefonunun ekranına derin, karanlık bir kuyuya bakar gibi bakışını bildiniz mi peki?

Bunlar aslında problemlere hep olumsuz anlam yüklemekten kaynaklanıyor. Halbuki her probleme üniversite sınavlarında sorulan matematik problemleri gibi baksak, bir sonraki aşamaya geçebilmek için çözülmesi gereken bir puzzle olarak baksak hem bunun stresini yaşamayacağız, hem de problemi çok daha kolay, çok daha hızlı bir şekilde çözebileceğiz.

Problemlere tamamen olumsuz bir bakış açısıyla bakıldığında, özellikle önemli olan ve nadiren gerçekleşen özel günlerde, sık kullanmadığımız elektronik aletleri kullanmamız gerektiğinde, çözüm aslında çok basit olduğu halde problemi bir türlü çözememe hali daha çok görülüyor, rutin dışı faaliyetlerdeki bir teknik problem bizi zorlayabiliyor.

Problemlere “Şimdi çözeriz, hallolur.” diye bakmalı ve problemleri sistematik bir yaklaşımla, en muhtemel çözümler önce olmak üzere, sırasıyla farklı yollar deneyerek çözümü bulmaya çalışmalıyız. Etrafımızda problem çözücü kimseler olmasa bile biz bu yönümüzle etrafımıza model olmalıyız. Bir çözüm bulduğumuzda da hemen onu formülleştirmeli ve kolumuzun ulaştığı kimselere bu formülü aktarmalıyız.

Mazhar F.GÜR 18.06.2019 (Proje 99)