Perdeye Takılan Semazen

Mesnevi'de hakikatlerin de aslında perdeler olduğundan bahsedilir. Bir perde kaldırılınca diğeri önüne çıkar. Binlerce perde arka arkaya ve en arkada ve aslında en içte "marifet"... Bunu bir yalanı sıyırınca diğer yalanı da fark etmek olarak değerlendiriyorum. Aslında yalan da bir perdedir hakikatle aramıza giren. Elini nara uzatıyorsun "Hayır!" diyorlar, "Ne yapıyorsun? O elini uzattığın şey elma!". Halbuki elmaya uzanırken de bir başka yalanla karşılaşacaksın.

Binlerce yalanla uğraşırken bir taraftan da "yalanın kötülüğü" ile meşgul olma durumunda kalmak, yalandan bahsetmek, yalanın ne idüğü, neden var olduğu ile uğraşıp ter dökmek... Bu meselelerle uğraşırken diyorum, kimileri sermayelerine sermaye, güçlerine güç katıyorlar ve sıra bana geldiğinde beni de tahakküm zincirleri içerisine alacaklar. Aslında uğraşmak istiyorum, istemiyorum, istiyorum...

Küresel ısınma gerçek mi? Ayın diğer yüzünde ne var? Hakikaten aya gidildi mi? Uzayılar var mı? Doğal, sağlıklı gıdaya ulaşmak zehirli gazların içinde yaşıyorken mümkün mü?

Sonra da "İşi uzmanlara bırak." diyorum kendime. Sen bunlarla meşgul olup vakit kaybederken "çok uluslu Ebu Cehiller" kurdukları ağlarla senin gibi "yalnız" sinekleri böyle avlıyorlar.

Her şey konseptler içinde düşünülmeli. Biri diğerine bağlı kümeler, bunların kesişim alanları ve uçan filler... Her şey biri diğerine bağlı, biri diğerine sevdalı, kardeş olanların aynı anda nefes alıp verdiği, birinin diğerini iyileştirdiği, diğerini kalitelileştirdiği adamların kuracağı organizasyonlarla düşünülmeli. Başka türlü perde üstüne perde ve perdeye takılan semazenler...

Ahmet A. KEFENOĞLU 14.01.2020 (Proje 99)