Karanlığa Işık

Açık örnek verememek ne kadar boğucu, bu sayede anlatmak istediklerimizi net ispatlarla anlatıp birçok muhatabımızı ikna edebilmek mümkünken bir sürü çekince yüzünden bunu başaramamak ne acı. Ahmet Kubilay bir yazısında “olan biten için”: “Puşta puşt diyememek seni rahatsız etmiyorsa, sende de bir puştluk var demektir dayı.” diyor. “Puştu gösterip, işte bu da puştluktur, şunun şöyle olması puştluktur” diyememek ne ağır yük!

“Ahalide kalite algısı çok zayıf. Aldatılmamak özel bir ilimdir. Sıcak okuma yeteneği, almazlık denen sosyokültürel salgın gerçeğine ilişkin farkındalık, yaşadığı / gördüğü herhangi bir bağlamı analiz edebilme bilgisi gerekir. Bunu da insan tek başına zor başarır. Temas ettiği çevre evrensel törelere uyarak sık dokulu bir omuz omuza beraberlik halinde yaşıyor olmalı. Bu, hayırlı elitist bir çevre olmadan çok zor. Yoksa meydan hep böyle müptezellik ehli orklara kalır.” (Ahmet Kubilay X hesabı)

Harcıalem bir ifadedir: “Karanlığa küfredeceğine bir ışık yak.” Hayır yani, bazen karanlığa sövmeden motive olunamadığından ona da cevaz verebiliriz. Yeter ki ışıklar ardı ardına yakılsın, “memleket” hepten ışığa dursun.

Efruğ Kimki YANARDAĞ