İsraf Kültürü

İhtiyacımızdan fazla metaya sahip olma arzumuz bizi israf etme riskiyle karşı karşıya getirir. Ve israf kelimesi yanlış bir eylem olarak zihnimizde yer etmiştir. Aynı hırsızlık, haksız yere adam öldürmek, yalan söylemek gibi israf etmek de kültürümüzde ahlaksızca bir eylemdir.

Türkiye İsrafı Önleme Vakfı'nın 2008'de yayınladığı bildiride Türkiye'de yapılan israfla ilgili sarsıcı istatistikler yer alıyor. Bildiride yer alan verilere göre ekmeğimizin %5'ini, yani günde 6 milyon kadar ekmeği israf ediyoruz. İş yerlerinde yaptıkları analizde ise başka bir üzücü tablo var. İş yerlerimizdeki hata oranları çok yüksek. Yapılan hatalar en aza indirildiğinde 214 milyar lirayı israf olmaktan kurtarıyoruz. Veriler 2008 yılına ait olduğu için bu kadarıyla sınırlıyorum.

İsraf karşısında alacağımız üst düzey tedbirler ekonomik olarak bize büyük fayda sağlayabilir. Fakat bizim israfa karşı bir farkındalığımız yok. Farkındalığımız olsa bile kaygımız yok. İsraf edip etmemek önemli olsaydı halihazırda bu kadar israf etmezdik.

İsrafa karşı bir kaygımızın oluşması için Allah'ın kitabından bir örnek karşıma çıkıyor. Allah israf edenleri Kur'an'da, İsra 37'de şöyle niteliyor: "Çünkü saçıp savuranlar şeytanın kardeşleridirler; şeytan ise Rabbine karşı çok nankördür."* Kur'an'da şeytana kardeş kabul edilen başka bir insan grubu yok. Şeytan ise Hz. Adem'den beri inananların en büyük, belki de tek düşmanı.

İsraf, haramdır. Tasarruf ederek hem kendi bütçemize hem ülkemize ekstra bir gayret sarf etmeden destek olmuş oluyoruz.

*Elmalılı Hamdi Yazır meali 

Ahmet A. KEFENOĞLU 15.09.2018 (Proje 99)